Tam gdzie góry, łąki i krowie placki...

Dzisiaj będzie nietypowo, bo zupełnie niekulinarnie. :) Dzisiaj zamiast przepisu - będzie porcja wakacyjnych fotek. Obiecałam to w poprzednim wpisie, choć wtedy jeszcze nie wiedziałam jak ciężko będzie mi wybrać tylko kilka ujęć, podczas gdy przepiękne okoliczności przyrody uwieczniałam niemal na każdym kroku. :)


Jak na zasiedziałego mieszczucha przystało – urlop wolę dla odmiany spędzać w sielskiej atmosferze. Na tzw. łonie natury, cokolwiek to znaczy... :)
W tym roku, spokój odnaleźliśmy u naszych zachodnich sąsiadów. Zalesione stoki gór i cudnie zielone łąki – tym przywitała nas Górna Bawaria. :)
Jeśli dodać malownicze górskie jeziora, maleńkie, barwne miasteczka, z charakterystycznymi dla tych rejonów – strzelistymi wieżami kościołów i absolutnie przeurocze, kwieciste górskie chaty - oto mamy krajobraz niczym z raju.


Bazę noclegową zarezerwowaliśmy w okolicach jeziora Tegernsee (ok. 60km na południe od Monachium). Wybraliśmy miejsce na wzgórzu, już bardziej na wsi, niż miasteczku w dolinie. :)


„Nasze” gospodarstwo agroturystyczne oferowało nam ciszę, spokój, ładne widoki, towarzystwo krów i krowie placki. :D Były też po sąsiedzku piękne konie (córcia twierdzi, że to mustangi :D), kucyk (który machał do Mai ogonkiem i kopytkiem, a Maja witała się z nim za każdym razem, ilekroć obok przechodziliśmy, czyli średnio 4 razy dziennie :D), oraz kozy, które niczym nie machały, za to chętnie przybiegały do płotu i szukały towarzystwa. :) Były też świerszcze, ale z nimi trudno było się dogadać.


Nie mogę nie poświęcić choćby dwóch zdań rzeczonym krowom. Bo te, w Bawarii pełnią niezwykle ważną rolę. W tym regionie stawia się na zdrową żywność, prowadzi się ekologiczne gospodarstwa, a o krowy dba jak o członków rodziny. :) Podobno ich mleko jest wyśmienite (tak twierdzi mój małżonek, który każdego ranka pił mleko „prosto od krowy”).
Dzieci, a Maja w szczególności, do tych rudych i łaciatych rogaczy zapałały prawdziwą miłością. :) Pszczółka twierdziła, że wszystkie są jej przyjaciółkami i każdą jedną nazywała Odjazdową Paulą (no cóż, nie ma to jak siła reklamy, której dzieci ulegają bardzo skutecznie). :D



Przemierzyliśmy trochę bawarskich kilometrów, były atrakcje małe i duże, były poziomki zbierane o zachodzie słońca, była prawdziwa górska burza i kąpiel w zimnym, kamienistym górskim jeziorze. :) Było cudownie...

Tyle na dzisiaj ogólnej relacji. Wrażeń przywieźliśmy sporo, ale tak trudno zamienić je w słowa. Może jeszcze kiedyś powrócę wspomnieniami i ze szczegółami opowiem o tym, co widzieliśmy na bawarskiej ziemi... :)
Zapewne, opowiem też wkrótce o drugiej części naszego urlopu, który przypadł na metropolię, na stolicę naszych sąsiadów. Będzie o Berlinie. :)