Plum cake "Tatin"

Hasło „Tatin” właściwie mówi samo za siebie. Każdy kto zna (pewnie wszyscy) tartę Tatin, wiedzą o co chodzi z tego typu wypiekami. Jednym zdaniem, można by rzec: ciasto do góry nogami (a może do góry dnem? do góry owocem?). ;-)
Przepis na dzisiejsze ciasto jest autorstwa Iny Garten, znanej jako Bosonoga Contessa (Barefoot Contessa) ze szklanego okienka i licznych książek kulinarnych (szkoda, że te ostatnie - nie w polskim wydaniu).
Choć osobiście uważam, że jedzenie serwowane przez Inę Garten jest nieprzyzwoicie tłuste lub słodkie, a ona sama denerwuje mnie swoim ekranowym, wymuszonym śmiechem (wybaczcie, nie mogłam o tym nie wspomnieć) – to jednak uwielbiam przyglądać się jak Contessa pracuje w swojej kuchni. :)

Plum cake 'Tatin' odbiega jednak od oryginalnej tarty 'Tatin'. I bynajmniej nie chodzi o zamianę jabłek na śliwki, ale przede wszystkim o pokrycie owoców ucieranym ciastem, zamiast kruchym. Zresztą różnic jest więcej: wystarczy wspomnieć, że zrezygnowano ze smażenia owoców w karmelowo – maślanym sosie, na rzecz samego polania śliwek karmelowym syropem. Dodatek kwaśnej śmietany powoduje, że ciasto nie tylko nabiera smakowego charakteru, ale przede wszystkim wpływa na jego ciekawą, puszystą strukturę.
W tym wydaniu (porównując do tarty 'Tatin'), to już zupełnie inne ciasto, ale niemniej atrakcyjne i smaczne.

Gdy widzę w przepisie przerażające (jak dla mnie) ilości cukru – niemal bez zastanowienia wprowadzam drastyczne cięcia. I tym razem było nie inaczej. Oryginalne 1 i ¾ szklanki cukru na stosunkowo niewielkie ciasto – to dla mnie zbyt wiele szczęścia. ;-) Dlatego do przygotowania syropu użyłam tylko ½ szklanki (i ¼ szkl. wody). I choć śliwki nie pływały w karmelu, jak zapewne wyglądałoby to w oryginale, to i tak wyszło wystarczająco słodkie i klejące.
Wspominałam niedawno, że w moim domu zwykle potrzebujemy kilka dni na to, by ciasto w całości zniknęło z talerza. Tym razem starczyło kilka godzin. :) I cóż począć z takimi łasuchami? ;-)





Plum cake 'Tatin'
z przepisu: Iny Garten „Barefoot in Paris”

6 łyżek niesolonego masła w temp. pokojowej (3/4 kostki = ok. 190 g)
10-12 fioletowych śliwek, przepołowionych i wypestkowanych (radzę użyć niezbyt miękkich)
1 + ¾ szkl. cukru (dałam ½ + ¾ szkl. jasnego muscovado)
1/3 szkl. wody (dałam ¼ szkl.)
2 bardzo duże jajka w temp. pokojowej
1/3 szkl. kwaśnej śmietany
½ łyżeczki drobno startej skórki z cytryny
½ łyżeczki czystego ekstraktu z wanilii
1 szkl. + 2 łyżki mąki
½ łyżeczka proszku do pieczenia
¼ łyżeczki soli

Rozgrzać piekarnik do temp. 177 st. C. Formę o średnicy 23 cm, z wyjmowanym dnem – wysmarować masłem i wyłożyć papierem do pieczenia. Rozłożyć śliwki, rozcięciem do góry.
Wmałym rondelku połączyć 1 szkl. cukru z 1/3 szkl. wody, zagotować i potrzymać na ogniu, dopóki syrop nie nabierze bursztynowego koloru (temp. ok. 180 st.C). Gotowym syropem zalać śliwki.
Utrzeć mikserem ¾ kostki masła z pozostałym (3/4 szkl.) cukru, aż masa będzie gładka i biała. Zmniejszyć prędkość miksera i dodawać po jednym jajku. Dodać kwaśnej śmietany, skórkę z cytryny, ekstrakt waniliowy i całość połączyć. W osobnej misce wymieszać mąkę z proszkiem do pieczenia i solą - mieszając na wolnych obrotach, dodawać powoli do mokrej masy. Nie miksować długo, tylko do połączenia składników.
Wylać masę na śliwki. Piec ok. 30 – 40 min. (patyczek włożony w środek ciasta powinien być suchy).
Chłodzić ciasto przez 15 min., a następnie przełożyć na paterę .
Podawać ciepłe, lub w temp. pokojowej.
Smacznego!


Wierzch surowego ciasta obsypałam 2 łyżkami jasnego muscovado, co dało po upieczeniu pyszną, cukrową skorupkę. Co prawda, skorupka ta, po przewróceniu ciasta "do góry dnem" - stała się niewidoczna dla oka, ale zapewniam, że cudnie chrzęściła pod zębami przy każdym jedzonym kawałku.