Gofry drożdżowe

Podobno na Wybrzeże przyjeżdża się z trzech powodów: dla piaszczystych plaż, Zatoki Puckiej idealnej do surfingu i genialnych gofrów. :)
Ponoć tutejsze gofry są najlepsze w Polsce. W każdym razie tak mówią turyści. Jako, że u siebie w żaden sposób nie mogę być turystką, więc zazwyczaj nie korzystam z wyżej wymienionych dobrodziejstw. :D Na plaży pojawiam się raz w roku. Surfingu nie uprawiam. Gofrów nie kupuję. Wszystko na opak, ale u mnie to dość popularne zjawisko.


Dla odmiany jednak, lubię od czasu do czasu sama je upiec. Nie są zbyt częstym gościem, ale dzięki temu nie zdążą się przejeść. W ciągu ostatnich 4 lat (czyli odkąd dokonałam zakupu domowej gofrownicy) wypróbowałam niejeden przepis. W tym również przepis M. Roux'a. Trafiały się przepisy lepsze i gorsze. I mam wśród nich swojego zdecydowanego faworyta. Gofry z drożdżowego ciasta były pierwsze jakie upiekłam. I do dzisiaj są numerem jeden.
Jadamy je na słodko (dzieci uwielbiają z syropem klonowym, ja nie pogardzę z sezonowymi owocami), ale także na słono (np. z dobrym serem dodanym do ciasta). W każdej wersji smakują super.



Gofry drożdżowe
wg przepisu Malgosimi

na 5-6 gofrów

3/4 szklanki mleka
4 łyżki masła
1 szklanka przesianej mąki (nie wyżej niż typ 550)
1 łyżeczka cukru wanilinowego
szczypta soli
2/3 łyżeczki drożdży instant
1 duże jajko
kilka kropel olejku waniliowego

Rozpuścić masło w mleku na małym ogniu - ma być tylko letnie, żeby nie zabiło drożdży. Wymieszać suche składniki. Ubić (trzepaczką lub robotem) z mlekiem. Dodać jajko roztrzepane z olejkiem, jeszcze raz ubić do dobrego połączenia składników. Przykryć folią, wstawić do lodówki na noc (12-24 h).
Piec w gofrownicy ok. 5-7 min. (zgodnie z instrukcją indywidualnych modeli) na chrupko.
Smacznego!