Keks dyniowy i trochę listopadowych przemyśleń

Może i listopad nie jest wdzięcznym miesiącem. Ani do życia, ani do pracy, a już na pewno nie pomaga w naturalnym zachowaniu pogody ducha, gdy za oknem wiecznie ponuro. Tęsknię za słońcem i błękitnym niebem. Ale z wszystkich sił staram się nie poddawać tej sennej atmosferze i szarej monotonii. Przy zdrowych zmysłach utrzymuje mnie myśl, że taki stan rzeczy nie będzie przecież trwał wiecznie. Opieram się niesprzyjającej aurze i skupiam myśli, na tym, co sprawia mi przyjemność. Zdecydowanie pomaga mi w tym praca. Bo im więcej pracy, tym mniej czasu na rozmyślania i narzekania. :)  


Moja dewiza na obecny czas brzmi: nastaw się pozytywnie! :) Dobre nastawienie pomaga, bo przecież w dużej mierze to jak się czujemy, zależy od tego co dzieje się w naszej głowie. Swego czasu, pewna cudowna i mądra osoba - dość brutalnie mi to uświadomiła. Każdego dnia staram się o tym pamiętać (E., Jesteś moim aniołem do końca świata ♥♥♥ ).

A przy okazji, jest jeszcze coś – tego listopada zaczęłam ćwiczyć. :) I choć wcale nie idzie mi super (moja kondycja fizyczna i sprawność pozostawia wieeele do życzenia), to zauważyłam, że po porządnym wysiłku (gdy wszystkie mięśnie bolą jak diabli, a serducho ma ochotę wyskoczyć gardłem) – stan dotlenionego umysłu przedziwnie się poprawia... :) Zapominam o tym, co szare, bure i ponure, w zamian utyskując na bolące członki. :D

Trzymajcie za mnie kciuki, abym wytrwała w swoim nowym postanowieniu i dała radę realizować plan „w zdrowym ciele – zdrowy duch”. :)

Oczywiście namawiam Was do poczynienia podobnych kroków. Myślę, że niewiele jest do stracenia, a sporo do zyskania. 

 

W domu mam zachowanych jeszcze kilka sztuk pysznych, malutkich dyni hokkaido (ale to nie te na zdjęciach; na fotkach prężą się małe ozdobne modelki). Dobrze się przechowują, więc niespiesznie zamieniam je w ulubione wytrawne zupy czy zapiekanki.

Kawałek dobrego, domowego ciasta na pewno nie zaszkodzi, a wręcz śmiem twierdzić, że pomoże przetrwać listopadowe niedogodności. :)

Ps. Przypominam o trwającym na blogu konkursie, w którym do wygrania są książki kulinarne „Kuchnia chińska według Goka”. Wszelkie informacje na temat konkursu znajdziecie TUTAJ (klik). Zapraszam do udziału. :) 

Dyniowy keks z orzechami i kruszonką

Kruszonka:

50g maki

25g zimnego masła

60g cukru trzcinowego

szczypta soli

35g drobno posiekanych orzechów włoskich

Mąkę i masło wsypać do miski i posiekać nożem do uzyskania grudek. Dodać pozostałe składniki i szybko zagnieść kruszonkę (powinna rozpadać się pod palcami).

Przykryć miskę folią spożywczą i wstawić do lodówki na min. 20 minut, aby kruszonka się schłodziła.

Ciasto:

350g mąki

2 ½ łyżeczki proszku do pieczenia

3 duże jajka w temp. pokojowej

130g cukru trzcinowego

100g cukru białego

150ml oleju roślinnego (np. słonecznikowy)

150ml mleka w temp. pokojowej

2 łyżeczki ekstraktu waniliowego

250ml (1 szkl.) gęstego puree dyniowego *

100g orzechów włoskich

Rozgrzać piekarnik do temp. 180st.C. Przygotować dużą formę keksową (30x11cm) lub dwie odpowiednio mniejsze – wysmaruj masłem i oprósz lekko mąką, lub wyłóż papierem do pieczenia.

Mąkę przesiać z proszkiem do pieczenia do osobnego naczynia. Orzechy grubo posiekać.

Jajka utrzeć z cukrem brązowym i białym na puch. Cały czas ucierając, dodawać po kolei: olej, puree dyniowe, oraz w dwóch turach po połowie mleka i mąki. Ucierać krótko, tylko do momentu, gdy składniki się połączą. Wmieszać orzechy.

Przelać masę do keksówki i posypać równomiernie grubą warstwą schłodzonej kruszonki. Wstawić do nagrzanego piekarnika i piec ok. 90 min. (gdy pieczemy w dużej keksówce). Mniej więcej w połowie pieczenia przykryć wierzch ciasta folią aluminiową (matową stroną na zewnątrz).

Ciasto jest gotowe, gdy patyczek włożony w środek ciasta – po wyjęciu pozostanie suchy.

Studzić na kratce.

Smacznego! 

 

* Aby uzyskać 1 szkl. puree dyniowego – należy ugotować ok. 300g surowego miąższu. Miąższ należy dobrze odparować podczas gotowania, lub odsączyć na gazie lub sicie.