Delicja czekoladowa na Czekoladowy Weekend

A zatem jest! :) Czekoladowy Weekeend, to chyba najbardziej wyczekiwana przeze mnie blogowa kulinarna impreza. :) A tak, tak! Impreza! Bo ja czekoladą się bawię i upajam. ;-)) Czekoladowe słodkości to ja zawsze i chętnie, i bez oporów zajadam. Bo lubię! Wróć: bo uwielbiam! :)
Zatem z radością odpowiadam na zaproszenie Bey z Mojej kuchni, Gospodyni Czekoladowego Weekendu. :)
Pewnie nie będę zbyt oryginalna, jeśli powiem, że czekolada poprawia mi humor. Ale tak jest w istocie. I co ciekawe mój nastrój rośnie nie tylko w trakcie spożywania ukochanych kosteczek, ale także podczas „zabawy” z czekoladą. Jakkolwiek to zabrzmiało (haha!) chodzi mi tylko o mieszanie płynnej czekolady. ;-) Zawsze gdy przychodzi mi roztapiać czekoladę do przyrządzanego ciasta, czy deseru – ciężko mi oderwać się od tej cudnej brązowej mikstury. Jej aksamit wciąga i hipnotyzuje. :) Nie trudno się zatem domyśleć, że czekoladowe wypieki dość często goszczą na naszym stole. I tylko mój małżonek osobisty kręci nosem, mówiąc: „Znów czekolada? Czy ja się doproszę w końcu najzwyklejszego piernika? „.
Sami rozumiecie...na takie krytyki nie mogę postąpić inaczej, jak... znów zabrać się za czekoladę! ;-))



Na dzisiejszy, pierwszy dzień Czekoladowego Weekendu przygotowałam bardzo delikatne ciasto z przepisu Pierre Herme'a, który w swojej książce „Desery” - nadał mu niezwykle wymowną nazwę „delicji czekoladowej”... :)
Delicję przygotowałam dwukrotnie: pierwszy raz, kilka dni temu w ramach testowania przepisu i dzisiaj - bogatsza o doświadczenia z poprzedniego razu – po raz drugi.


Na zdjęciu powyżej widać efekt mojej pierwszej próby. Nie był szczególnie udany... Tzn. ciasto w smaku świetne, konsystencja cudownie lekka (do masy idą tylko 2 łyżki mąki), ale w sposobie wykonania coś mi nie pasowało... P. Herme zaproponował roztopienie masła i w tej postaci dodanie do czekoladowej masy. I tak przy pierwszej próbie rzeczywiście zrobiłam, narażając ciasto na zgubę, bo masa przybrała przedziwną konsystencję, niezwykle ciężką do wymieszania. Jeśli dodać do tego, że użyłam zdecydowanie zbyt dużej foremki i ciasto (co widać na fotce) wyszło karłowate - nie zdziwi moje zdumienie po wyjęciu z pieca powyższego . ;-) Niezależnie od wyglądu pochłonięte zostało w tempie ekspresowym, a mój syn wręcz nie mógł się od niego oderwać. ;-)
Nie mogło być inaczej, ponowiłam próbę, poprawiając niedociągnięcia (np. zmniejszyłam ilość cukru pudru) i tym razem delicja wyszła jak marzenie. :) Jak na delicję przystało – rozpływa się w ustach. :)
Poniżej przedstawiam przepis Pierre Herme'a już z moimi zmianami.



Delicja czekoladowa
wg Pierre Herme'a z moimi zmianami

4 żółtka + 4 białka
100 g cukru pudru (w oryginale 150g)
150g masła bardzo miękkiego (w temp. pokojowej)
200g ciemnej gorzkiej czekolady (dałam 70%)
2 łyżki mąki
100g mielonych migdałów
szczypta soli

Piekarnik nagrzać do temp. 220 st.C. Okrągłą foremkę średnicy 20cm wysmarować masłem.

Czekoladę pokroić na małe kawałki i roztopić w kąpieli wodnej. Lekko przestudzić.
Żółtka utrzeć z cukrem pudrem do białości. Dodać miękkie masło i dalej ucierać. Wsypać mąkę i mielone migdały – połączyć. Na koniec wmieszać płynną czekoladę.
Białka ubić ze szczyptą soli na sztywną pianę. Dodać do czekoladowej masy i bardzo delikatnie (najlepiej silikonową szpatułką lub łyżką) wymieszać, tak by piana nie opadła.

Ciasto wylać do przygotowanej foremki. Wstawić do piekarnika i piec przez 20 min. (u mnie 25 min.). Patyczkiem sprawdzić czy ciasto jest upieczone: patyczek wetknięty w środkową cześć ciasta po wyjęciu powinien być lekko wilgotny.
Upieczone ciasto odstawić do ostygnięcia.
Smacznego!