Dyniowe gnocchi

Miałam to szczęście, że tego roku udało mi się zakupić kilka sztuk dyni odmiany hokkaido. Ta nowa dla mnie dynia okazała się wielką niespodzianką. Zwłaszcza jej smak niesamowicie mnie zaskoczył, bo oto pierwszy raz spróbowałam dyni, która na podniebieniu pozostawia lekko orzechowe wrażenia. :) Dość ciekawa to odmiana, po zwyczajnych, neutralnych dyniach, powiedziałabym nawet nieco mdłych smakach... O dyni hokkaido przeczytałam pierwszy raz u Bey i choć wtedy jeszcze nie wiedziałam, że wkrótce dane mi będzie jej skosztować – to już wtedy niesamowicie spodobał mi się kształt, kolor...jednym słowem cała jej dyniowa postura. :)
Pierwszą upiekłam z kuminem i po prostu ją zjadłam (była bossska!). Drugą użyłam do prezentowanego niedawno risotto.
Dla trzeciej znalazłam zastosowanie w gnocchi. :) Przepis na nie znalazłam tutaj. No i zaczęły się schody... ;-) Bo oto moim oczom ukazały się cudowne, przepiękne zdjęcia, ale przepis... był mało precyzyjny. Żadnych konkretnych proporcji...tylko same ogólne rady. Przeczytałam je ze 3 razy i z duszą na ramieniu postanowiłam wziąć się do dzieła. Okazało się jednak, że nie taki diabeł straszny ;-), a rady autora okazały się bardzo ważne.





I tak, po pierwsze: autor przestrzega przed używaniem innych odmian dyni. Jak twierdzi, tylko z odmianą hokkaido gnocchi zawsze jemu wychodzą. Przy użyciu jakiejkolwiek innej odmiany – zawsze dochodziło do klapy!
I tutaj zapewne ważne jest to, co ostatnio również Bea wspominała na swoim blogu, że dynia hokkaido ma stosunkowo 'suchy' miąższ.
Po drugie: uważać z ilością mąki! Nie za mało, nie za dużo. Ilość mąki za każdym razem może być inna, w zależności od tego jak sucha dynia nam się trafi. Zbyt mało mąki spowoduje, że masa dyniowa będzie mocno kleista i formowanie gnocchi będzie niemożliwe. Zbyt dużo mąki – to niesmaczne, twarde gnocchi wyjdą. Jednym słowem – złoty umiar. ;-)
Po trzecie: zagotujmy wodę wcześniej! Niech będzie przygotowana i czeka.
Po czwarte: formowanie kuleczek będzie dużo łatwiejsze jeśli za każdym razem obsypiemy obie dłonie w mące. Zdecydowanie polecam tę metodę, bo rzeczywiście nawet przy lekko klejącym cieście (a takie moje było) całkiem dobrze się kulały w dłoniach. :)
Tyle rad ogólnych. :)

Gnocchi z tego przepisu wychodzą...lekko słodkie. :) Jest to sprawka zarówno samej dyni, jak i dodatku słodkich ciasteczek amaretti (które notabene dodatkowo zagęszczają ciasto). Jeśli lubicie takie smaki i połączenia – warto spróbować. :)
Ja podałam gnocchi podsmażone na szałwiowym maśle. Ta chrupiąca skorupka była dodatkową, pyszną atrakcją... :)

Na koniec dodam tylko jedno: to przepis z kręgu ryzyka. ;-) Ja zaryzykowałam i udało się! :) Ale przyznam szczerze... liczyłam się z tym, że może być klapa z takim dziwnym przepisem... ;-)





Gnocchi dyniowe z dodatkiem amaretti

dynia hokkaido (moja ważyła ok. 800 g)
kilka ciasteczek amaretti (dałam 3 spore sztuki)
mąka pszenna (tyle ile zabierze miąższ dyni, by dało się formować kulki – u mnie 9 łyżek)

Dynię umyć, osuszyć, pokroić na ćwiartki, pozbawić niejadalnego środka. Wnętrze skropić lekko oliwą. Upiec do miękkości w piekarniku rozgrzanym do temp. 180 st.C (u mnie trwało to ok. 20 min.). Upieczoną ostudzić. Wydrążyć miąższ i widelcem pognieść na gładko (odradzam użycie blendera lub malaksera, by nie upłynnić zbyt mocno miąższu).

W sporym garnku zagotować osoloną wodę (woda powinna być gotowa i czekać na surowe gnocchi. Nie odwrotnie!)

Do miąższu dyniowego wkruszyć ciasteczka amaretti. A następnie dodać mąkę. Uwaga: mąkę dodawać powoli, najlepiej po 1 – 2 łyżce, mieszając każdorazowo masę. Sprawdzać często, czy ciasto jest już na tyle zwarte, że w dłoniach uformujemy kulkę. Ciasto powinno mieć lekko zwartą konsystencję. Formować w dłoniach (koniecznie przy każdej kulce umaczać ręce w mące, łatwiej formować lekko klejące się jeszcze ciasto) kulki wielkości większego orzecha włoskiego. Kulkę lekko spłaszczyć w dłoniach i odłożyć na oprószony mąką blat (stolnicę, deskę kuchenną).
Surowe gnocchi wrzucać partiami (po kilka sztuk) do wrzącej wody. Od chwili wypłynięcia na wierzch – gotować jeszcze ok. 2-3 minut (w zależności od wielkości uformowanych kulek). Wyjąc z wody, pozostawić na talerzu do odparowania.

Dodatkowo:
1-2 łyżki masła
kilka listków świeżej szałwii

Masło rozgrzać na patelni, wrzucić liście szałwii. Chwilę smażyć na małym ogniu, uważając by masło się nie spaliło. Polać odparowane gnocchi masłem. Lub wrzucić gnocchi na patelnię i podrumienić na szałwiowym maśle.
Smacznego!