Marzenia, tudzież mrzonki z figami w roli głównej

Poranne pobudki z dnia na dzień coraz bardziej mnie bolą. Na krótką chwilę otwieram oczy (chociaż tak naprawdę zwykle starcza mi siły tylko na podniesienie jednej powieki), a zaraz potem niekontrolowanie zapadam znów w drzemkę. Bez dużej porcji gorącej kawy trudno mi rozpocząć dzień. Podana przez męża prosto do łóżka, to zdecydowanie najprzyjemniejszy akcent zaczynającego się dnia. 

Przy jednym stole, czyli spotkanie kulinarnych blogerek Trójmiasta

Wymarzona wrześniowa pogoda. Piękne słońce, niebieskie niebo i przede wszystkim dobry humor (co tam, że w gardle drapało). 

A zaczęło się od zaproszenia. Potem klamka zapadła, listę obecności zamknięto, a niedługo potem spotkałyśmy się w Pescatore – restauracji sopockiego hotelu Mera & Spa.

Drożdżowe. Jesiennie, ze śliwkami.

Szukam okazji, choćby najdrobniejszych, aby włączyć piekarnik. To już nie tylko kwestia, że przydałoby się dobre, domowe ciasto do kawy. To kwestia: trochę więcej, lub trochę mniej ciepła w domu. Dzieci pociągają nosem, ja wyciągam cieplejsze bluzy z szafy, a mąż postanowił uzupełnić mi zapasy grubych skarpet (pożalę się przy okazji: kupił czarne, czym doprowadził mnie niemal do czarnej rozpaczy; wolałabym na ten przykład wrzosowe :D). 

Danie, którego nikt nie widział

 

Dzisiaj  zaskoczę Was całkiem nowym przepisem. Przepisem na danie, jakim się jeszcze nigdy nie dzieliłam i jakiego prawdopodobnie nikt z Was tu zaglądających nigdy nie widział.

 Mam dla Was przepis na...

Przepis na pusty talerz

Składniki:

1 pęczek niczego

1 nic

¾ szkl. niczego

2 łyżki niczego

0,7l niczego

szczypta niczego

Wykonanie:

1 pęczek niczego umyć, osuszyć i pokroić niezbyt grubo. 1 nic drobno posiekać, a następnie podsmażyć razem z pokrojonym niczym na patelni 2 łyżkach niczego. Posypać szczyptą niczego. Dodać ¾ szkl. niczego, a następnie przelewać z pustego po chochelce niczego.

Gotować nic na wolnym ogniu, aż nic całkowicie wchłonie nic.

Wlewać nic na talerz z pustego garnka. Podawać dziecku pusty talerz z niczym. 

 

Tak codziennie wygląda posiłek ponad 160 000 polskich dzieci

 

Jesteście zdziwieni? A może nadal głodni?

Wyobraźcie sobie, że właśnie tak wygląda codzienny posiłek ponad 160 000 polskich dzieci. Posiłek „nic” jest niezwykle popularny w wielu polskich domach, choć nie zawsze mamy tego świadomość. Ciepłe danie zastąpione jest talerzem ziejącą pustką...

Nie musimy biernie spoglądać na taki stan rzeczy. Możemy przyczynić się do zapełniania pustych dziecięcych talerzy i przyłączyć się do programu „Podziel się posiłkiem”.

Wystarczy w okresie od września do końca października 2013 kupić jogurty Danone oznaczone logiem programu – Talerzykiem. Część zysków ze sprzedaży produktów zostanie przekazana na ufundowanie posiłków niedożywionym dzieciom.

Otwórzmy swoje serce już dzisiaj.

Więcej informacji o programie znajdziesz na stronie "Podziel się posiłkiem" (kilk).

 

Wrześniowe rozterki. I trochę inna szarlotka.

Był taki czas, dość zamierzchły co prawda, kiedy już pod koniec lipca z ogromną niecierpliwością wyczekiwałam września. Jakże mi się dłużyły te wakacje!

Zrywałam się wczesnym rankiem i przysiadałam na naszym specyficznym, szerokim parapecie kuchennym. W kuchni krzątała się Babcia, a w tle codziennie, niezmiennie płynęło „Lato z radiem”. Wyciągałam wszystkie swoje zeszyty, zeszyciki, bruliony, brulioniki, kredki „z misiem” i pachnące chińskie gumki, i do znudzenia wciąż, i wciąż przeglądałam, układałam, ozdabiałam... Zapełniałam czas, byle już nadszedł i był. :)

Bo Gdańsk kocha blogerów...

Jeśli być blogerem, to tylko w Gdańsku! Bo wiecie..., Gdańsk kocha blogerów! 

A blogerzy..., no ba! blogerzy kochają Gdańsk. :)